آب مهمترین مایعی است كه به صورت حامل حشره كش­ها، قارچ كش­ها و علف كش­ها در سمپاشی مورد استفاده قرار می­گیرد. زلالی و مقدار مواد معدنی آب؛ كارایی آفت كش­ها را تحت تاثیر قرار می­دهد. اهمیت استفاده از آبهای تمیز و زلال برای پاشش آفت كش­ها به خصوص علف كش­ها مدت زمان زیادی است كه به اثبات رسیده است. عواملی مانند سختی آب، PH  آب، میزان یون بی­كربنات، كدورت آب و مواد آلی، آهن و سایر مواد موجود در آب بر كارایی آفت كش­ها تاثیر می­گذارند.

 بیشتر كشاورزان در جستجوی روش­هایی جهت كاهش دفعات سمپاشی با آفت كش­ها و حفظ محصول از آفات هستند. كاربرد غلط و نادرست آفت كش­ها می­تواند موجب افزایش دفعات سمپاشی، استفاده بیشتر از آفتكش، كاهش عملكرد و از دست دادن زمان مطلوب مبارزه با آفت شود. در مورد عدم تاثیر آفت كش­ها روی آفت دلایل زیادی وجود دارد كه از جمله انتخاب غیر صحیح آفتكش، مصرف میزان ناكافی آفتكش، مشكلات مربوط به دستگاه سمپاش، سمپاشی در زمان نامناسب یا سمپاشی در شرایط نامساعد آب و هوایی و عاملی كه اغلب نادیده گرفته می­شود كیفیت آب مورد استفاده در سمپاشی آفتكش می­باشد.

سمپاشی عبارت از پاشش محلول آفتكش، مواد روغنی یا گرد به مقدار معین در واحد سطح است، كه در سمپاشی صحیح لازم است كلیه سطوح هدف پوشیده از آفتكش باشد. متوسط كلی قطر ذرات آفتكش یك تا هزار میكرون می­باشد. آب معمولاً ٩٥ %یا بیشتر از حجم محلول سمپاشی را در بر می­گیرد و نقش مهمی را در ایجاد شرایط مطلوب جهت اثربخشی آفتكش و رسیدن آن به بافت هدف در گیاه را داراست، پارامترهای كیفیت آب مثل اسیدیته و سختی آب نقش اساسی در این فرآیند دارند.

 

بررسی عوامل كاهش دهنده كیفیت آفت كش­ها

١ -اسیدیته آب:

اسیدیته (غلظت یونهای هیدروژن) یا قلیائیت محلول با مقیاس اندازه گیری صفر تا ١٤ است. آفت كش­ها بطور معمول با اسیدیته ضعیف، خنثی یا قلیائیت پایین فرموله می­شوند. در حالت عادی حشره كش­ها، علف كش­ها و قارچ كش­ها بهترین عملكرد را در آب كمی اسیدی دارند. محدوده pH مناسب آب سمپاشی بین چهار تا شش می­باشد، بجز برخی علف كش­ها از جمله خانواده سولفونیل اوره كه در pH بین هفت تا هشت عملكرد بهتری دارند، این عامل مهم ترین نقش را در طول مدت سمپاشی در ثبات محلول سمی داشته، هرچه عدد آن بزرگتر باشد، زمان كمتری برای استفاده از محلول آفتكش حاصل در اختیار داریم زیرا سرعت تجزیه و بی اثرشدن عوامل موثر آفت­كش بیشتر می­شود. تاثیر pH با بالاتر رفتن حرارت آب سریع تر میشود. -هر چه pH بالاتر باشد تجزیه در آفت كش­ها بیشتر می­شود.

 ١-١-تأثیر pH آب سمپاشی در پایداری آفت كش­ها : متأسفانه آبی كه از اغلب چاه های كشاورزی بیرون می­آید (بر خلاف تصور عموم كه فكر می­كنند اسیدی است) بشدت قلیایی بوده و pH آن بشدت بالاست. بررسی­ها نشان داده اند كه pH بالای آبی كه بمنظور سمپاشی و پركردن تانكرهای سمپاش استفاده می­شود، متأسفانه موجب شكسته شدن فرمولاسیون آفتكش مورد استفاده و كاهش تاثیر آنها بر روی آفت می­شود. در pH های بالاتر از هفت (آبهای قلیایی) تاثیر بسیاری از آفت كش­های ارگانوفسفات روی آفت كاهش پیدا می­كند.

كاهش یافتن اثر آفت كش­ها در نتیجه pH بالای آب را اصطلاحاً هیدرولیز شدن یا شكسته شدن آلكالینی می­نامند. آفت كش­ها عموما عملكرد بسیار خوبی در محلول كمی اسیدی با pH كمتر از هفت را دارند. اگر منبع آب مورد استفاده در سمپاشی pH بیش از هفت داشته باشد، می­تواند بركارایی آفتكش اثر منفی بگذارد. بنابراین قبل از كاربرد هر نوع آفتكش، خواندن بر چسب آن خیلی مهم است. واكنش هیدرولیز شدن بستگی به چند فاكتور اساسی از جمله میزان حساسیت آفت­كش مورد نظر نسبت به آب دارای pH بالا، مدت زمانی كه آفت­كش با آب تماس دارد (بهتر است سم اضافه شده به آب سریعاً استفاده شود)، درجه حرارت محلول سم و pH خود آفت­كش دارد. در pH های بالاتر از هشت، آفت­كش به سرعت توسط آب هیدرولیز می­شود. نكته جالب اینجاست كه به ازای هر یك درجه افزایش pH آب، میزان شكسته شدن آفت­كش ده برابر افزایش پیدا می­كند. برخی آفت كش­ها به محض اضافه شدن به آب دارای pH بسیار بالا، به سرعت تجزیه می­شوند. در این شرایط، حتی قبل از شروع سمپاشی، آفت­كش به یك ماده بی اثر غیر كشنده بدل می­شود.

جدول یك: مثالی از نیمه عمر آفت كش­ها و ارتباط آن با pH

pH = ٥	pH = ٧	pH =٩
16 روز	17 دقیقه	10 دقیقه	علف­کش
10 ساعت	3 ساعت	2 دقیقه	قارچ­کش
با ثبات	10 روز	24 ساعت	حشره­کش

نیمه عمر: تعداد روزهایی است كه با گذشت آنها نیمی از ماده موثره آفتكش در آب می­شكند.

١-٢ -اثر باقی ماندن آفت­كش در تانكر: مطالعات نشان داده كه باقی ماندن آفت­كش در داخل تانكر بعد از گذشت چندین ساعت ممكن است تا حدود ٥٠ درصد از كشندگی آفت كش­ها را كاهش داده و حتی بسته به نوع آفت­كش پس از گذشت ٢٤ ساعت مخلوط آفت­كش داخل تانكر كاملاً روی آفت بی اثر شود. عدم نگهداری محلول آفت­كش در مخزن سمپاش به مدت زمان طولانی اهمیت زیادی دارد. به طور كلی وقتی pH محلول سم در مخزن سمپاش بین سه و نیم تا شش باشد، این محلول آفت­كش را در مدت ١٢ ساعت مصرف كنید. وقتی pH محلول سمی در مخزن سمپاش بین شش تا هفت باشد، برای جلوگیری از غیر فعال شدن، در مدت زمان یك تا دو ساعت مصرف آن آفتكش توصیه می­شود. وقتی pH محلول مخزن سمپاش بیش از هفت باشد برای جلوگیری از غیر فعال شدن سریع آفت­كش افزودن یك ماده بافر توصیه می­شود.

اغلب آفت كش­ها در pH قلیایی بالا هیدرولیز شده و اثر خود را از دست می­دهند (بجز اكسی كلرور مس و محلول بردو). هر چه آب قلیائی­تر باشد، آفت­كش سریعتر هیدرولیز و بی اثر می­شود. برای مثال بعضی آفت كش­ها در pH  بالای هشت، فقط ربع ساعت دوام می­آورند، دیمیتوات %٥٠ اثرش را در ساعت اول از دست می­دهد. در جریان سمپاشی مقداری از آب قبل از رسیدن به برگ تبخیر شده و مابقی روی برگ، بسته به دمای هوا و باد به تدریج تبخیر می­شود. اغلب آبهای كشاورزی قلیائی هستند و با تبخیر، غلیظ تر و قلیایی تر می­شوند. نكته دیگری كه كمتر به آن توجه می­شود، وجود گرد و خاك برخاسته از خاك­های قلیائی روی برگ درختان است، در این حالت حتی اگر از آب مقطر هم استفاده شود، با رسیدن به برگ غبارآلود، قلیائی می­شود.

١-٣- برای پایین آوردن pH آب مورد استفاده در سم­پاشی چه راه حل­هایی میتوان به كار برد؟ در بسیاری از نواحی دنیا كه كشاورزی پیشرفته و مكانیزه دارند كشاورزان قبل از سمپاشی، pHتانكر حاوی آفت­كش را توسط دستگاهی بنام pH متر یا نوار سنجش اسیدیته كنترل می­كنند، تا از میزان تأثیر آفت­كش اطمینان حاصل نمایند. آب گل آلود دارای ذرات معلق خاك بوده و مواد آلی می­تواند بر كارایی برخی از آفت كش­ها تاثیر زیادی بگذارد. سموم علف­كش مانند پاراكوات و گلیفوزیت، اگر مدت بیش از یك ساعت در مخزن سمپاش بمانند، توسط ذرات معلق خاك غیر فعال می­شوند. همانگونه كه قبلا ذكر شد، بهترین pH برای آب سمپاشی بین چهار تا شش است. یكی از راه حل­ها، آن است كه قبل از اضافه نمودن سم به تانكر، pH  آب داخل تانكر توسط pH متر كنترل شود و در صورت وجود pH بالا، با استفاده از بافرهای (مواد شیمیایی) مخصوص، pH را به زیر هفت كاهش داده و پس از آن آفت­كش را به آب اضافه كرده و سریعاً سمپاشی را انجام داد. استفاده از آب تمیز و قرار دادن فیلتر در مخزن سمپاش در فرآیند سمپاشی با آفت­كش از موارد مهم در افزایش تاثیر آفت كش­ها می­باشد. آبی كه دارای املاح كلسیم و منیزیم است می­تواند تاثیر سموم علفكش گلیفوزیت و توفوردی را كاهش دهد. هم چنین اگر مقدار بی كربنات آب ازppm  ٥٠٠ بیشتر باشد، بر كارایی علف كش­های ترالكوكسیدیم (گراسپ) و سیكلوكسیدیم (فوكوس) اثر نامطلوب می­گذارد. آب واقعا سخت دارای ppm  6٠٠ كربنات كلسیم علفكش توفوردی را تقریبا به طور كامل در مقدار دوز مصرفی پائین غیر فعال می­سازد. اگر چه با استفاده از اسیدها میتوان pH را پایین آورد، اما اغلب علاوه بر خطرات ایمنی، دقت نمی­شود كه وقتی آب خنثی شد، با اندك اسید اضافه pH بصورت غیر قابل كنترل پایین آمده و روی سموم و ادوات سمپاش تأثیر منفی می­گذارد.

١-٤- استفاده از بافرها: بافرها تركیبات شیمیایی هستند كه خاصیت اسیدی داشته و هنگامی كه به تانكر حاوی آب قبل از اضافه كردن آفت­كش افزوده شوند، باعث پیشگیری از شكسته شدن آفت­كش می­شوند. بافرها تا حدی از هدر رفتن سم توسط تبخیر هم جلوگیری می­كنند؛ بعبارتی اضافه كردن بافرها به محلول آفت­كش در صورت پاشش روی درختان، ماندگاری بیشتری به سم داده و تا حدی از تبخیر آفت­كش بر اثر حرارت خورشید جلوگیری می­كنند. بافرها موجب می­شوند كه pH تا حد شش كاهش پیدا كند. میزان اضافه كردن بافر بستگی به عواملی چون pH آب، حجم آب درون تانكر و میزان غلظت بافر دارد. روی برچسب بسیاری از آفت كش­های خارجی برخلاف آفت كش­های ایران درجه یا میزان هیدرولیز شدن سم در pH های مختلف درج شده است و كشاورز با توجه به درجه هیدرولیز شدن آفت­كش، می­تواند آفت­كش را انتخاب كند. درجه هیدرولیز یا شكسته شدن سموم در آب به زمانی اطلاق می­شود كه ٥٠ درصد یك سم هیدرولیز یا شكسته شود (نیمه عمر). بعنوان مثال این زمان برای دیمتوات (Dimethoate)در ٩ pH=برابر با یك ساعت است، بعبارت ساده تر در pH برابر نه، آفت­كش دیمتوآت بعد از گذشت یك ساعت ٥٠ درصد خاصیت خودش را از دست داده و هیدرولیز می­شود. این در حالی است كه در pH برابر با شش هیچ مشكلی برای این سم پیش نیامده و آفت­كش خاصیت خودش را حفظ می­كند. این مثال­ها لزوم استفاده از تنظیم كننده اسیدیته را برای اصلاح آب، قبل از ریختن آفت­كش در مخزن روشن می­سازد. تنظیم­كننده اسیدیته با تركیبی ویژه از مواد بافر، بدون هیچ خطری، pH  آب تانك را در محدوده مناسب تنظیم و تا زمان حضور آفت­كش روی برگ از آن محافظت می­كند، همچنین با مواد كمكی خاص، آثار سوء سختی آب و تبخیر آفت­كش در زمان پاشیدن و روی برگ را كاهش داده و به نفوذ و پایداری آن كمك می­نماید. pH مناسب در سمپاشی و محلول پاشی بین چهار تا شش است كه بیشتر آب های ایران pH بالای هفت تا نه را دارند، از این رو حتما باید از PH كنترلرها استفاده كرد، زیرا بیشترین مشكل در سم­پاشی و محلول­پاشی در كشور ما به دلیل رعایت نكردن این نكته بسیار ساده است. توصیه استفاده از نرم كننده­های آب درشرایط زیر: روی برچسب آفتكش توصیه شده باشد. برچسب آفت­كش كیفیت آب را مشخص كرده باشد (مثال دامنه pH آبی كه با آفت­كش مخلوط می­شود pH بین چهار تا هفت برای حشره كش­ها، قارچ كش­ها و بیشتر علف كش­ها لازم است.

 ٢ -سختی آب: سختی آب می­تواند روی آفت كش­ها اثر نامطلوب داشته باشد. مولكولهای كلسیم، منیزیم و تا حدی آلومینیوم، آهن و روی به مولكول­های آفت­كش چسبیده و مانع نفوذ آفت­كش و یا مقدار خیلی كمتری از آن داخل آفت هدف شده و یا سبب رسوب آفت­كش می­شود. میزان این مواد معدنی در آب برحسب PPm و یا mg/lit  بیان می­شود. آب نرم ١١٤-٠ ، آب تقریبا سخت ٣٤٢-١١٤ ، آب سخت ٨٠٠-٣٤٢ و آب بشدت سخت بیش از ٨٠٠ ، PPm  سختی دارد.

غلظت سختی آب بصورت زیر طبقه بندی می شود :

طبقه بندی سازمان جهانی سلامت آب	PPm قسمت درمیلیون
نرم	114-0
سخت	342-114
تقریبا سخت	800-342
بشدت سخت	800<

اضافه كردن یك تا دو درصد سولفات آمونیوم بصورت وزنی، یا ٥.8-١٧ پوند در صد گالن آب، ممكن است كارایی محصول را بیشتر كند. كودهای پایه نیتروژن شامل كودهای مایع (دارای 28% N ، 30% N ،یا (٠-٣٤-١٠ ) برای اینكار توصیه شده است. خصوصیات شیمیایی آفت­كش وقتی تغییر می­كند كه با یونهای بار مثبت مثل كلسیم و منیزیوم تركیب می­شود. در سختی آب نقش یون­های كلسیم و منیزیوم مهمتر از سایر كاتیون هاست. سختی آب می­تواند روی برخی آفت كش­ها تأثیر منفی بگذارد. همانطور كه در آهن رباها ، قطب های مخالف جاذبه دارند، مولكول­های با بار منفی آفت­كش با مولكول­های (كاتیونها) بار مثبت آهن، كلسیم و منیزیم موجود در آب سخت بهم می­چسبند. احاطه شدن آفت كش­ها با این مواد معدنی، مانع نفوذ آفت كش­ها و یا مقدار خیلی كمتری از آن به داخل هدف و یا سبب رسوب آفت­كش می­شود.

٢-١-سختی كربناتی و غیر كربناتی :

سختی كربناتی، بخشی از سختی آب است كه به وجود كربناتها و بی كربناتهای كلسیم، منیزیم، آهن و ... در آن مربوط است. سختی غیركربناتی، بخشی از سختی آب است كه از نمك­های انحلال پذیر دیگر مانند سولفات­ها، كلریدها، نیتراتهای كلسیم، منیزیم، آهن ... موجود در آب ناشی می­شود. سختی موقت و سختی دائم: سختی موقت آب، بخشی از سختی آب است كه از وجود بی كربناتهای كلسیم، منیزیم و آهن در آن ناشی می­شود و می­توان با جوشاندن و یا استفاده از مواد سختیگیر آن را برطرف كرد. سختی دائم آب به وجود نمكهایی غیر از بی كربنات فلزهای موجود در آب مربوط است و با عمل جوشاندن آب از بین نمی­رود، بلكه برای از بین بردن آن باید از مواد شیمیایی مناسب و یا جاذب هائی كه معمولا هزینه بالائی دارد استفاده كرد.

٢-٢-كدری: اصطلاحی است كه برای آبهایی بكار می­رود كه مواد جامد شناور درون آب دیده می­شوند. آفت كش­ها، فهرست راهنمایی دارند كه ضریب جذب سطحی خاك (KD)و ضریب جذب سطحی كربن آلی خاك (KOC) نامیده می­شوند. هر دو ضریب نشانگر قدرت پیوند آفت كش­ها می­باشند (جذب سطحی، یا چسبندگی) به ذرات خاك و ذرات معلق در آب، این پروسه، جذب سطحی ، نامیده می­شود به عنوان مثال علف كش­های دارای مقادیر بالای KD با KOC در خاك گرفتار میشوند. بنابر این بیشتر شدن رسوب و مواد آلی موجود در آب ، سبب كم شدن علفكش در دسترس برای پیوند با خاك یا جذب توسط بافت گیاه میشود. مقادیر KD یا KOC می­تواند از كارخانه سازنده محصول به منظور اطلاعات اختصاصی محصول و ویژگی­های فیزیكی و شیمیایی آفت­كش سوال شود .

آب گل آلود، یعنی آب دارای ذرات معلق خاك و مواد آلی كه می­تواند بر كارایی برخی از آفت كش­ها تاثیر زیادی بگذارد. برخی سموم اگر مدت بیش از یك ساعت در مخزن سمپاش بمانند مانند دی- كوات ، پاراكوات و گلیفوزیت توسط ذرات معلق خاك غیر فعال می­شوند. منابع آب مانند رودخانه ها ، آب بندان­ها با داشتن گل و لای زیاد می­توانند اثر نامطلوب بركارایی آفت كش­ها بگذارند. همین اثر را هنگام سمپاشی روی گیاهان پوشیده از گرد و غبار یا بلند شدن گرد و غبار در زمان سمپاشی دارد. استفاده از آب تمیز و قرار دادن فیلتر در مخزن سمپاش در فرایند سمپاشی آفت­كش از موارد مهم در افزایش تاثیر آفت كش­ها می­باشد.

موارد جامد آب، آب دارای املاح كلسیم و منیزیم می­تواند تاثیر سموم علفكش گلیفوزیت و توفوردی را كاهش دهد. هم چنین اگر مقدار بی كربنات آب از ppm ٥٠٠ بیشتر باشد بر كارایی علف كش­های تراكسیدیم و ستوكسیدیم اثر نامطلوب میگذارد. آب واقعا" سخت دارای ppm 6٠٠كربنات كلسیم علفكش توفوردی آمین را تقریبا" به طور كامل در مقدار دوز مصرفی پائین غیر فعال می­سازد. عواملی مانند سختی آب، pH آب، میزان یون بی كربنات، كدورت آب و مواد آلی، آهن و سایر مواد موجود در آن بر جذب و انتقال برخی علف كش­ها تاثیر می­گذارند. از علف كش­هایی كه تحت تاثیر كیفیت آب سمپاشی قرار می­گیرند، عبارتند از : سولفونیل اوره ها، توفوردی، گلیفوسیت و علفكش­هایی كه دارای بنیان اسیدی ضعیف می­باشند آبی كه دارای pH و سختی بالایی باشد به هیچ وجه برای محلول­پاشی مناسب نیست زیرا سم و كود در این آب به خوبی حل نخواهد شد، حتی در شرایطی امكان سوزندگی نیز وجود دارد. از این رو برای پایین آوردن سختی باید از آب شیرین­كن استفاده كرد و برای كم كردن pH از اسیدها كه به  آنها pH كنترلر می­گویند. برای اندازه گیری میزان EC و pH از دستگاه EC متر و pH متر استفاده می- شود و در روش صحیح سمپاشی بسیار اهمیت دارند.

 ٣ –اقداماتی كه می­توان برای اصلاح شرایط وكیفیت آب سمپاشی انجام داد:

٣-١-ذرات جامد معلق در آب: اینكه آب مورد استفاده برای سمپاشی از یك چاه و یا منبع آب سطحی باشد، وجود ذرات جامد معلق در آن می­تواند منشا مشكلاتی از جمله برای دستگاه سمپاش باشد. برای رفع این مواد جامد میتوان از روش رسوب گذاری یا صاف كردن استفاده نمود. در روش رسوب گذاری آب مورد استفاده برای مدتی بلااستفاده می­ماند تا ذرات معلق در آن ته نشین شوند. در روش صاف كردن آب مورد نظر از فیلترهایی به منظور جداكردن ذرات جامد معلق در آن عبور داده می­شود.

 ٣-٢-كاهش تاثیر آب سخت: كیفیت آب (سختی و pH آب) می­تواند در بین منابع آب بسیار متفاوت باشد. لذا بررسی كیفی آب­های مورد استفاده برای سمپاشی بسیار ضروری است. برای این كار می­توان از آزمایشگاه­های كنترل كیفی آب و یا كیت­هایی كه بدین منظور در بازار وجود دارد، استفاده نمود. معمولا سازمان­های آب و یا مراكز بهداشت كیفیت آب، پایش منظمی برای اطلاع از مناطق تحت پوشش خود انجام می­دهند. در این حالت میتوان بدون هزینه از اطلاعات موجود آنها برای اطلاع از كیفیت آب مورد استفاده برای سمپاشی استفاده نمود.

ادجوانت ها و سورفكتانت ها:

برای رسیدن آفت­كش به محل تاثیر خصوصیاتی شامل قدرت پخش شوندگی، چسبندگی و نفوذ آفت­ كش به داخل بافت گیاهی و بدن آفت مهم است. مواد افزودنی(Adjuvant) تركیباتی هستند كه می­توانند در این امر موثر واقع شوند. ادجونت­ها به مواد افزودنی گفته می­شود كه با هدف بالا بردن كارائی آفت­كش یا بهبود خواص فیزیكی محلول­پاشی استفاده می­شوند. بر این اساس مواد افزودنی به دو گروه شامل موادی كه باعث افزایش كارائی آفت­كش می­شوند و موادی كه باعث بهبود و سهولت كاربرد آفت­كش می­شوند تقسیم می­شوند.

 افزودنی­هائی كه موجب افزایش كارائی آفت كش­ها می­شوند شامل خیس كننده­ها و یا پخش كننده­ها (spreaders/s'Wetter) ، نفوذ دهنده­ها (Penetrants) ،چسباننده­ها (Stickers) ،تداوم بخش­ها (Extenders ) و مرطوب كننده­ها (Humectants )هستند. افزودنی­هائی كه سبب بهبود و سهولت كاربرد آفت كش­ها می­شوند شامل اسیدی كننده­ها و بافری كننده­ها (buffering/Acidifying) ، اصلاح كننده­های سختی آب، عوامل ضد كف (foaming Anti) ، عوامل اختلاط پذیری (Compatibility agents) و عوامل ضد دریفت (reducing Drift )  هستند. سولفات آمونیوم: سولفات آمونیوم (AMS) برای افزایش اثربخشی علف كش­ها در طیف وسیعی از گونه­های علف­هرز به كار می­رود. این واقعیت به خصوص در مورد علف­كش با خاصیت اسیدی ضعیف مانند رانداپ (گلایفوزیت)، ایمازاتاپیر، ستوكسیدیم و بنتازون صدق می­كند AMS با تنظیم pH باعث حداكثر انتقال علف­كش در سراسر سطح برگ و گیاه می­شود كه عامل این افزایش، یون سولفات و عناصر آب سخت می­باشد. علاوه بر این تركیبات آمونیوم به راحتی توسط برخی از گونه­های علف هرز جذب می­شوند. در بیشتر برنامه­های كاربردی، اضافه كردن ٢ درصد AMS در ١٠٠ گالن آب عمومیت دارد. اضافه كردن AMS به محلول اسپری باید قبل از استفاده علف­كش كه دستورالعمل استفاده بر روی برچسب قید می­شود، انجام گیرد. نیترات آمونیوم اوره (%٢٨ نیتروژن مایع): نیترات آمونیوم اوره با %٢٨ نیتروژن مایع باعث افزایش اثربخشی علفكش گلایفوزیت می­شود. فرمهای یون نیترات مزدوج با نمك، جذب یون­های آب سخت و مولكول­های نیترات - گلایفوزیت را افزایش می­دهد. با این حال تركیبات نیترات در سیستم سولفات (AMS) بدون ایجاد دافعه، به صورت نیتروژن مایع %٢٨ عمل می­كنند.

 ٤ -نتایج و پیشنهادات

١ -اطلاعات آب منطقه خود را برای تصمیم­گیری صحیح جهت استفاده یا لزوم تغییركیفیت آن بدست آورید.

٢ -آب باران در تمام مناطق دارای مناسب ترین مقادیر pH و سختی می­باشد. ذخیره آن در فصول تراكم بارش درون تانك و یا استخرهای بتنی یا خاكی با پوشش­های مناسب (ژئوممبران، نایلون...) جهت استفاده در ساخت محلول آفت­كش و كود می­تواند راهكار مناسبی در برخی از مناطق كشاورزی باشد

٣ -در صورت امكان، از آبهای نرم با pH كمی اسیدی برای سم­پاشی استفاده نمایید.

٤ -محلول آفت­كش را پس از آماده شدن مصرف كرده و آن را در تانك رها نكنید

٥ -آز آبهای كدر و با حرارت بالا استفاده نكنید

٦ -قبل از هر كاری توضیحات و توصیه­های روی برچسب آفتكش را بخوانید. در صورت درج كاربرد اصلاح كننده­ها روی برچسب موارد ذیل رعایت شود.

هنگام استفاده از نرم كننده­ها یا اصلاح كننده­های آب:

 ٧-میزان توصیه شده و ترتیب اضافه كردن مواد را رعایت كنید.

٨ -برای كاربرد حشره كش­ها، قارچ كش­ها و اغلب علف كش­ها pH آب با دامنه چهار تا شش مورد نیاز است.

٩ – علف كش­های گروه سولفونیل اوره معمولا عملكرد مناسبی را در آب با pH ،هفت تا هشت دارند.

١٠ –آفت كش­هائی كه كمی خاصیت اسیدی دارند (مانند توفوردی و گلیفوزیت) به شرایط آب با سختی بالا حساس­تر هستند.

١١ -برای پائین آوردن اسیدیته آب میتوان از مواد بافری كننده استفاده نمود. به عنوان مثال از اسید سولفوریك نیز میتوان برای پایین آوردن pH استفاده كرد. اما اغلب علاوه بر خطرات ایمنی اگر دقت لازم نشود با اندك اسید اضافه، pH  به صورت غیر قابل كنترل شده­ای پائین می آید.

١٢ -از اسیدهای آلی می­توان جهت پائین آوردن pH استفاده کرد، اما باید توجه نمود كه اسیدهای آلی توانائی كاهش سختی آب را ندارند.

 ١٣ -زمانی كه سطح آهن بیش از ppm ٢٥ است و سختی آب بعلاوه آهن بیشتر ازppm ٤٠٠ باشد، متناسب با ماده شیمیایی، به یك اصلاح كننده نیاز است.

14-سولفات آمونیم تركیبی است كه برای اصلاح سختی آب موثر است، اما باید توجه نمود كه pH آن در حد خنثی و یا اندكی اسیدی است و اثر چندانی در اسیدیته آب و نیمه عمر آفت­كش ندارد. از طرف دیگر میزان استفاده از آن در مقایسه با سایر عوامل كاهنده زیاد است.

15-در صورت استفاده از سولفات آمونیوم برای اصلاح سختی آب، بهتر است، ابتدا آب سخت به صورت جداگانه با سولفات آمونیوم تیمار شود، سپس از این آب برای تهیه محلول سمی استفاده شود.

 ١٦ -بهترین راه اصلاح pH و سختی آب استفاده از تنظیم كننده­هائی است كه بر پایه اسید سولفوریك ساخته شده اند ولی معایب آن را ندارند. این تنظیم كننده­ها با تبدیل یونهای مثبت موجود در آب سخت (عمدتا یونهای كلسیم و منیزیم) به نمك­های غیر محلول یا كم محلول­تر، به كاهش سختی آب كمك كرده و با توجه به پائین بودن pHخود منجر به پایین آمدن pH آب نیز می­شوند.

١٧ -زمانی كه مقدار koc) ضریب جذب مواد آلی) بیشتر از ٨٠٠ است، مطمئن شوید كه آب به مقدار كافی شفاف و فاقد هر گونه ذرات جامد معلق در آن است. در این مواقع باید با روشی كه قبلا گفته شد این مواد از آب خارج شوند.